13 Nisan 2016 Çarşamba

BIRAK

BIRAK!
Kaldığı yerden devam etsin kanamaya yüreğim.
Acımasız,duraksız,öyle asi...

DOKUNMA!
Dokunma gözyaşlarıma her ne kadar senin için aksalar da.
Dokundukça benliğime,duygularıma,daha da acımasız kılma yaşamı.
Bıraktığın gibi git yine!
Sessiz,sakin,sorgusuz...

YAPMA!
Ne olur arkana bakma giderken.
Her bakışınla bir kez daha burkulmasın içim.
Bakma ki yüzüme,ağlamaktan çürümesin gözlerim.

GÖRME!
En azından şimdilik!
Sana ağladığımı,parçalandığımı,seni ölecek kadar sevdiğimi görme.

SÖYLEME!
Adımı her anışında bir kez daha mahkum etme beni ölüme,sonsuz kapılara.
Derin,sessiz,öyle boş...

DUYMA!
Yüreğimin sana ağladığını,boğulurcasına hıçkırıklarımı,duyma.
Duyma ki sönsün içindeki umut ışığı.

SEVME!
Sevme kimseyi bir daha böyle derinden.
Sevme ki yanmasın sonunda benim gibi için.
Yüreğin kanamasın bu kadar birine.

UNUTMA!
Yalvarırım unutma beni.
Yaşadıklarımızı,hissettiklerimizi unutma ki hatıralar zincirine her gün bir yenisi eklensin.
Uzun,unutulmaz,öyle derin...

ve ne olur GİTME!
Seni ne kadar sevdiğimi görmek,benliğimi hissetmek istiyorsan gitme.
Çok uzaklarda delicesine sevişiyor olsa da birileri...
GİTME!
İçten,ölmeyen,öyle gerçekçi.

ESRA AKAR


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder